Grota lurdzka

Na północnej stronie zbocza, przy wejściu na Rajski Plac, przez Bramę Ave Maryja lub Bramę Papieską, znajduje się strome zejście do Groty Lurdzkiej.

W 1849 r. Tomasz Spruch otworzył w tym miejscu kamieniołom, z którego wydobywał bazalt. Zarówno pierwszy właściciel, jak i późniejsze władze Strzelec Opolskich, z chęci łatwego zarobku tak intensywnie eksploatowali kamieniołom, że przy drodze prowadzącej z bazyliki na kalwarię powstała niemal pionowa ściana. Z roku na rok pod wpływem erozji fragmenty drogi kalwaryjskiej osuwały się, co zagrażało samej bazylice i klasztorowi. Aby do tego nie dopuścić pod koniec XIX w. klasztor wykupił kamieniołom. Przy pionowej ścianie kamieniołomu, graniczącej z drogą na kalwarię, wybudowano bazaltowy mur na 20 m wysoki, 35 m długi i 2 m szeroki, powstrzymujący dalsze osuwanie się skarpy. Na dnie nieużywanego wyrobiska zebrały się wody gruntowe, tworząc jeziorko o średnicy około 34 m i 4-5 m głębokości. Kamieniołom był tak głęboki, że tafla jeziorka znajdowała się około 10 m poniżej dzisiejszego poziomo placu.

Kolejny etap prac zakładał wypełnienie wyrobiska ziemią. Początkowo (w 1897 r. ) Furmankami, a później (1898 – 1900) zbudowaną w tym celu kolejką transportowano kamienie i ziemię z pobliskich pól. Przy tych pracach pomagali mieszkańcy okolicznych miejscowości, a także pielgrzymi. W 1900 r. teren wyrównano, Plac stał się miejscem, na którym odbywały się nabożeństwa z udziałem większej rzeszy pielgrzymów. Kiedy w 1910 r. na ołtarzu polowym, zbudowanym na tle kaplicy św. Rafała odbywała się koronacja cudownej figury św. Anny, istniały już plany budowy Groty Lurdzkiej, która ostatecznie została wzniesiona w latach 1912 -1914. Powstała z kamienia wapiennego, według projektu Wilhelma Bauma. Budowniczym był jego brat, Karol Baum z Duisburga. W głównej niszy groty znajduje się figura Matki Bożej (ok. 2,1 m). W 1914 r. biskup sufragan wrocławski Karol Augustyn dokonał poświęcenia Groty Lurdzkiej. taras groty był trzykrotnie przebudowywany. Obecny widok to efekt prac wykonanych w latach 1997 – 1998.

Plac przed grotą otoczony jest 14 kamiennymi grotami skalnymi. Stanowią one stacje Drogi Krzyżowej. Groty te budował w latach 1914 – 1915 Valentin Orf Gunthers k. Tann. Każdą charakteryzuje inny styl.

Na środku placu stoi kaplica św. Rafała, wybudowana na początku XVIII. We wnętrze kaplicy ozdobiono malowidłami przedstawiającymi aniołów. W niszy umieszczono figurę przedstawiającą archanioła Rafała i Tobiasza. Na zwieńczeniu ośmiobocznej wieży znajduje się krzyż, z elementami herbu de Gaschin. Kaplica św. Rafała to pierwsza stacja obchodów kalwaryjskich. Z tego miejsca wyruszają pielgrzymi na kalwarię, prosząc patrona pielgrzymów – św. Rafała, o opiekę i wstawiennictwo.